Ο Θεατρικός Όμιλος Πανεπιστημίου Κύπρου ανεβάζει την παράσταση «Αν ζούσα σήμερα»!

Ο Θεατρικός Όμιλος Πανεπιστημίου Κύπρου ανεβάζει την παράσταση «Αν ζούσα σήμερα»!

  • Ο Θεατρικός Όμιλος του Πανεπιστημίου Κύπρου, ανεβάζει την παράσταση «Αν ζούσα σήμερα», στο Θέατρο Καλλιπόλεως του Πανεπιστημίου Κύπρου, την Πέμπτη 10 και Παρασκευή 11 Απριλίου 2025, στις 20:30.

    Μία παράσταση αφιερωμένη στα θύματα πολέμου, του σήμερα και του χθες, καθώς και στον κόσμο που επιβίωσε και εξακολουθεί να επιβιώνει, φεύγοντας από την πατρίδα του, από όποια χώρα κι αν προέρχεται…

    Θίασος με αλφαβητική σειρά:

    Αγάθη Γαβριηλίδου, Άντρεα Πιτσιλλίδου, Γεωργία Κωνσταντίνου, Γιώργος Δημητρίου, Δέσποινα Δημητρίου, Ελένη Πάκα, Ζήνωνας Παπαδούρης, Ηλιάνα Ευσταθίου, Ηρακλής Θεοδούλου, Κατερίνα Χριστοφόρου, Κλειώ Παπαστεριανού, Μαρία Δεσπότη, Μαρία Παταρασβίλη, Μενέλαος Μακρυγιάννης, Μύρια Σοφοκλέους, Μυρτώ Μαύρου, Ραφαέλα Φωκά, Σαββίνα Μαγκλή

    Συντελεστές Παράστασης:

    Σκηνοθεσία / Έρευνα – Επιλογή – Συρραφή  Κειμένων / Ενδυματολογική – Σκηνική Επιμέλεια / Φροντιστήριο: Έφη Χαραλάμπους / Νάτια Χαραλάμπους.

    Μουσική – Κινησιολογική Επιμέλεια / Σχεδιασμός Φωτισμού / Πρόγραμμα: Έφη Χαραλάμπους.

    Κατασκευή Σκηνικού: Σκεύος Πολυκάρπου.

    Κοστούμια: Βεστιάριο Θεατρικού Εργαστηρίου ΚΙΜΩΛΙΑ.

    Επιμέλεια Ήχου και Φωτισμού: Έφη Χαραλάμπους / Παναγιώτης Αβραάμ.

    Φωτογραφία Εξωφύλλου /Φωτογράφιση Προβών: Ανδρόνικος Ζαντής.

    Σχεδιασμός Προγράμματος: Δέσποινα Δημητρίου.

    Φωτογράφιση – Κινηματογράφιση Παράστασης: Μaria Erotokritou Photographer.

     

    Οργάνωση Παράστασης: Συμβούλιο Θεατρικού Ομίλου Πανεπιστημίου Κύπρου.

    Είσοδος: €8 κανονικό / €5 μειωμένο

    Τηλ. κρατήσεων: 96484705 / 99558825

    Χορηγοί:

    θεατρικό εργαστήρι Κιμωλία
    Ucy Voice @ucyvoice95.2
    Student life @studentlife.com.cy
    Baristro @baristro_all_day_bar
    Pasta Strada @pasta_strada
    Wiseprint @wiseprint_cy
    Μπαταρίες Νικόλας

    Σκηνοθετικό Σημείωμα:

    Η παράσταση «Αν ζούσα σήμερα», είναι βασισμένη σε θεατρικά έργα, ποιήματα, ντοκουμέντα και ειδησεογραφία, που έχουν σχέση με τις περιόδους 1940-45, 1963, 2003 και 2024, μαρτυρίες και ημερολόγια πραγματικών προσώπων, μουσικές από διάφορες ταινίες και χώρες που έχουν σχέση με το θέμα του έργου, καθώς και έρευνα άλλων προσώπων που έχουν δημιουργήσει βιβλία με μάρτυρες, ανθρώπους που έζησαν σε διαφορετικές στιγμές της ιστορίας.

    Ο τίτλος, «Αν ζούσα σήμερα», είναι δανεισμένος από το τελευταίο κομμάτι του έργου μας, το οποίο είναι μέρος ενός κειμένου αγνώστου ταυτότητας που γράφτηκε για τη διεθνή ημέρα Ολοκαυτώματος, την 27η Ιανουαρίου.

    Με γνώμονα τον άνθρωπο και τις καταστροφές που έφερε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο χειρότερος πόλεμος όλων των εποχών, προσπαθήσαμε μέσα από τη διαδικασία της έρευνας να προσεγγίσουμε τα κείμενα με όση περισσότερη αλήθεια, αντικειμενικότητα και απλότητα μπορούσαμε. Σε κάθε πρόβα, τα γεγονότα που, δυστυχώς, εξακολουθούν να σηματοδοτούν την εποχή μας, μας προλάβαιναν. Η ανάγκη μας να μιλήσουμε για την αλήθεια, μεγάλωνε.

    Έτσι, με εφτά μόνο καρέκλες, με έξι απλά βάθρα και με ελάχιστα αντικείμενα επί σκηνής, με κοστούμια θεατρικά, αλλά και με ρούχα των παππούδων μας και των γιαγιάδων μας, αλλά και με σεβασμό απέναντι στην κάθε λέξη, στην κάθε φράση που ειπώθηκε από τους ανθρώπους που έγραψαν αυτά τα κείμενα, στο τότε και στο σήμερα, καταφέραμε το ακατόρθωτο. Να υμνήσουμε και να τιμήσουμε τους ανθρώπους αυτούς και να αφήσουμε να ακουστούν οι φωνές τους. Όχι γιατί θα αλλάξουμε τον κόσμο. Ούτε γιατί θα σας μάθουμε ιστορία. Αλλά γιατί, οι περισσότερες από αυτές τις φωνές δεν έχουν πλέον τη δική τους φωνή για να μιλήσουν, να πουν την αλήθεια… Έτσι, λοιπόν, θεωρήσαμε χρέος μας, να μιλήσουμε εμείς για αυτούς. Και θα μιλάμε πάντα. Εάν και εφόσον χρειάζεται. Η αντίσταση, η διαμαρτυρία, δεν είναι να πιάσει ο καθείς από ένα όπλο, αλλά να μιλήσει, «ο καθείς με τα όπλα του». Η πένα, το στυλό, το μολύβι, η φωνή, είναι τα «όπλα της ειρήνης». Και με αυτά και μόνο θα «πολεμούμε»…

    Αφιερωμένη, λοιπόν, η παράσταση αυτή, στα θύματα πολέμου, του σήμερα και του χθες, καθώς και στον κόσμο που επιβίωσε και εξακολουθεί να επιβιώνει, φεύγοντας από την πατρίδα του, από όποια χώρα κι αν προέρχεται…

    «Δεν είμαστε εδώ για να σας μάθουμε ιστορία. Άλλωστε ο καθένας, θα την αφηγηθεί διαφορετικά.»

    Αγαπημένοι μας φοιτητές, Η παράσταση είναι πλέον δική σας… Το μεγαλύτερο χειροκρότημα, σε εσάς…

    «Τ’ όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη.

    Τ’ όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.

    Τα λόγια της αγάπης κάτω απ’ τα δέντρα,

    είναι η ειρήνη»…

    Γιάννης Ρίτσος.